W polskiej tradycji Wielka Sobota łączy się ze święceniem pokarmów wielkanocnych. Swoją symboliką nawiązują one do Zmartwychwstania: chleb – podstawowy pokarm, symbol całego życia człowieka, jego potrzeb; jajko – znak nowego życia; sól – ochrona przed zepsuciem; mięso – pamiątka baranka spożywanego podczas paschy.
W naszej świątyni księża święcili pokarmy co godzinę w godzinach 9.00-15.00; w tym czasie była możliwość złożenia ofiary dla ubogich w formie tzw. jałmużny wielkopostnej. Po przyjściu do kościoła większość parafian klękała przy Grobie Pańskim, aby choć przez chwilę pomodlić się i oddać cześć Temu, który oddał za nas swoje życie. O godz. 11.00 pokarmy święcił na ks. proboszcz. Na załączonych zdjęciach widać, że ławki są pełne, a część parafian stoi po chórem. Widać też, że do kościoła przyszły całe rodziny. Świadczy to o tym, że tradycja święcenia pokarmów nadal jest bardzo żywa, a dzieci z czasem przejmą ten zwyczaj od swoich rodziców. W większości polskich domów koszyczek ze święconką po przyniesieniu z kościoła czeka do wielkanocnego śniadania. Od zjedzenia jego zawartości, a przede wszystkim od podzielenia się poświęconym jajkiem rozpoczyna się rodzinne świętowanie.
Tekst: Róża Gorońska
Zdjęcia: Janina Bassel
