Wielki Piątek jest dniem skupienia i powagi. Z ołtarzy w świątyniach zniknęły kwiaty i świece, puste są tabernakula, a obrazy i krzyże z wizerunkiem Chrystusa są zasłonięte. To także jedyny dzień w roku, kiedy Kościół nie sprawuje Eucharystii. Liturgia Męki Pańskiej właściwie jest kontynuacją liturgii, która rozpoczęła się w Wielki Czwartek. Jest to także dzień postu ścisłego.
W naszym kościele od godz. 9.00 trwała adoracja Najświętszego Sakramentu w ciemnicy, a o godz. 15.00 sprawowano ostatnie nabożeństwo Drogi Krzyżowej.
O godz. 19.00 rozpoczęła się liturgia Męki Pańskiej. Wcześniej nasz katecheta – p. Andrzej przybliżył wiernym jej przebieg. Księża i służba liturgiczna przeszli procesyjnie przez kościół, a potem bez słów, bez znaku krzyża i pozdrowienia ks. Paweł, który przewodniczył dzisiejszej liturgii, wykonał gest leżenia krzyżem, oddając w ten sposób cześć ołtarzowi. Ołtarz (w tym dniu obnażony) symbolizuje Chrystusa. Ksiądz więc padł na twarz przed Chrystusem, który za nas oddał życie na krzyżu. W tym czasie wierni, klęcząc trwali w milczeniu.
Drugą częścią nabożeństwa była rozbudowana liturgia słowa, a w niej m.in. opis Męki Pańskiej czytany w podziale na role, homilia wygłoszona przez ks. Pawła i modlitwa powszechna (w niej Kościół poleca Bogu siebie i cały świat), której pierwszą część śpiewał ks. proboszcz, a w drugiej części odpowiadał ks. Paweł.
Kolejną częścią liturgii była adoracja Krzyża. Ministranci wnieśli zasłonięty Krzyż przed ołtarz. Tam jego ramiona odsłonił ks. Paweł, a potem nastąpiła adoracja Krzyża przez pocałunek, uklęknięcie lub skłon. Adorację rozpoczęli księża, po nich służba liturgiczna, a następnie wszyscy zebrani w kościele. Krzyż przypomina nam, że w ludzkim życiu istnieje także cierpienie. W tym czasie nasza schola pod kierunkiem p. Małgosi śpiewała pieśni wielkopostne.
Po adoracji Krzyża udzielono zgromadzonym wiernym komunii świętej; była ona rozdawana z komunikantów konsekrowanych w Wielki Czwartek. Przenieśli je z ciemnicy na ołtarz nasi księża w otoczeniu lektorów, niosących zapalone świece.
Po Komunii nastąpiło wystawienie Najświętszego Sakramentu, a następnie Ciało Chrystusa w monstrancji ks. Paweł przeniósł do symbolicznego Grobu Pańskiego i ustawił na podwyższeniu. Po krótkiej adoracji w ciszy nasi księża wraz z szafarzami, lektorami i ministrantami przeszli do zakrystii. Dzisiejsza liturgia zakończyła się po godz. 21.00.
Podobnie jak w dniu wczorajszym, oprawę muzyczną dzisiejszej liturgii zapewniła nasza schola rodzinna pod kierunkiem p. Małgosi.
Tradycja strojenia Grobu Pańskiego wywodzi się ze średniowiecza. Od czasów Karola Wielkiego niemal w całej Europie trwał obrzęd składania pod kamienną płytą grobową samego krzyża lub Chrystusa w postaci eucharystycznej. W Polsce, począwszy od XVI wieku, w centrum umieszcza się figurę zmarłego Jezusa oraz monstrancję z Najświętszym Sakramentem, okrytą przezroczystym welonem na pamiątkę całunu, w który owinięto Jezusa i złożono w grobie.
Nasz parafialny Grób Pański, podobnie jak w roku poprzednim, znajduje się przed ołtarzem maryjnym. W lewym rogu stoi krzyż ozdobiony czerwoną stułą. Specjalne oświetlenie dodatkowo podkreśla nastrój modlitwy i skupienia. Figurę Chrystusa przykrytą białym płótnem otaczają kwiaty: kalie, hortensje, azalie i różnokolorowe bratki. Adoracja przy grobie trwała do godz. 22.00.
Tekst: Róża Gorońska (na podstawie informacji zebranych przez Janinę Bassel i Marię Pliszkę)
Zdjęcia: Janina Bassel
